Annenizle de ilginç bir ilişkiniz var.İdealize etmişsiniz onu.
- Annemi idealize ettim,ama durup dururken degil.Ben günde 2-3 paket sigara içiyorsam,o benim iki katım içiyor.Tuhaf bir kadın,biraz bohemdir.Bodrum'da yaşıyor,resim yapıyor.İstanbul'a gelirken diyorum ki,alışveriş yap öyle gel,burada da yaparız.Bütün derdim anneme alışveriş yaptırmak,kendisiyle ilgilensin diye ugraşmak...

Sıradan bir anne olması için mi?
- Evet,sıradan bir anne olması için ugraşıyorum.O da aynen bana senin söyledigin şeyleri söylüyor.Niye sıradan bir insan olması için ugraşıyor muşum?

Genelde çocuklar annelerine sahip olduklarını düşünürler,hakimdirler annelerine.Ama sizin anneniz ne dediyseniz daha kuvvetli bir tezle çıkmış karşınıza.
- Bu çok dogru.Hep beni terbiye eden tepkileri vardır.Bu tepkiler beni utandırmış ve tokat gibi çarpmıştır suratıma çocuklugumdan beri.Çok sert tepkiler gösterir.Hiç unutamadıgım bir kaç hikayem var.Bir keresinde yaşım küçükken çantasındaki son parayı harcattım bir şey aldırmak için.Sonra da tereddüte düştüm aldıgımız şeyle ilgili. "Ya orada bir şey daha vardı,acaba o daha mı iyiydi?" deyince denize attı bana aldıgı şeyi,"Bir daha karar ver,ondan sonra iste" diye.Bir çocuk şokudur bu yani.

Hep iz bırakan tepkiler.
- Evet.Mesela aglayarak hiç bir şeyin olmayacagını ve benim aglamamam gerektigini bana çok sert ifade etmiştir.Kız arkadaşlarımla ilgili agladıgım zaman korkunç tepkiler göstermiştir."Bir erkek olarak,hatta oglum olarak bile cazibeni yitirdin" der mesela.O kızı kıskandıgı için degil."Nasıl bir erkek bir kadın için böyle aglar?" diye düşündügü için.

Siz kendinizi önce annenize begendirmek için ugraşıyorsunuzu.Oysa annenler begenmeye hazırdırlar genellikle.
- Benim annem degil.Bana her zaman söyledigi bir şey vardır:"Ben seni çok begeniyorum,çok seviyorum ama oglum oldugun için degil.Bir adam olarak , bir arkadaş olarak çok begeniyorum".Bana hiç bir zaman oglu gibi davranmadı,bunu da özrü dileyerek söyler,"Acaba ben iyi annelik yapamadım mı?" diye.Ama tabii çok annece yaptıgı şeyler de vardır.Mesela resim yapamıyorum diye üzüldügü için,yaptıgım her şeyi saklar.Laf olsun diye bir taşın üzerine bir resim çizmişim,bakarım o aptalca şey yıllarca başucunda durur. Hiç bir şey için hediye beklemez.Ama ben anneme 25 yıl önce bir parfüm almışım,parfümün dibi kalmış bitmesin diye.Bir aşk var aramızda.Sinema filmlerimi,benim begenmediklerimi de,çok begeniyor ve bunu beni deli edecek kadar çok söylüyor.Bir ara çocukken,işte burnum kemerlenmeye başladı falan,boyum uzuyor mu uzamıyor mu,oram güzel mi buram güzel mi dertlerine girdigim zaman,sürekli kız arkadaşlarına dönüp şöyle diyordu:"Ne yakışıklı herif degil mi benim oglum?"Şimdi bu kız arkadaşları da bana bakıyorlar,bir şey söylemek zorunda kalıyorlar.Hep böyle bir güven telkin etmiştir.Benim mızmız,bok bir herif olmamam için çok çabalamıştır ve ben bunun dogru bir yol oldugunu düşünüyorum.Ben annemden,babamdan korktugumdan daha çok korkmuşumdur.bakarsın pamuk gibi kadındır,ama gürültü yapmayan bir güçlülügü vardır onun.Sessizligi çok agırdır.

Daha çok annenizle mi vakit geçirdiniz çocukken?
- Aksine,annemden uzakta kaldım;çünkü annem babamdan ayrıldıktan sonra gitti,Türkiye'nin bir çok yerinde resim yaptı.Kendine göre bohem bir yaşamı oldu.

Mutsuz bir çocuk muydunuz,ayrılık nasıl etkiledi sizi?
- Anne baba ayrılıyor, o müthiş devri saadet bitiyor.O korunaklı durum,o karşılıksız sevilme durumunu başkasıyla yaşayamazsın.Çok küçük yaşta anladım ki,ben buna kahrettigim taktirde ilerde çok mutsuz bir insan olacagım.Allah'tan digerleri,yani annelik ve babalık görevlerini üstlenmiş olanlar çok iyi tiplerdi.Onlar da beni çok sevdiler ve korudular.İkinci babamı ve annemi çok severim,üvey lafını kullanmaktan da rahatsız oluyorum.

Son olarak:Röportajlardan sıkılıyorsunuz,degil mi?
- Evet.Çok sevdigim bir konu degil.Sekiz sene haftada iki defa aynı şeyi yap,sen de sıkılırsın.Tabii şimdi seni tenzih ederim,bu çok keyifli bir röportaj oldu.Ama gelip şöyle diyenler var:"Hiç sorulmamış bir soruyu soracagım".Nedir?"Neden siyah,diye başlamak istiyorum röportaja" gibi andavallı işler oluyor.O dayanılmaz bir şey."Neden insanların suratına telefonu kapatıyorsun?" falan gibi...Anlat anlat bitmiyor.Bazısı beni sinirlendirmek istiyor,bir şey çıkar mı diye.Bir de, özellikle entellektüel laflarımı enteresan bir şekilde deşifre ederler.Sonra o röportajı yapan kadar gerizekalı başkaları o lafı alıp ,bir daha evirip çevirerek sunarlar.Bir de gelirler,her seferinde aynı klişe:"Aslında komiksin de niye böyle ciddi duruyorsun?"Hayır,ben komik degilim."Niye olmadın ulan,komiklikte iyi para yok mu?"E,benim gençligimde kızlar komiklerle sevişmiyorlardı.Melankolik,gizemli adamlarla yatardı kızlar.Komik adam masada kalırdı.